Η εκκίνηση είναι από την πλατεία του Ελληνικού, που κοσμεί ο ανδριάντας του ελευθερωτή της Ελλάδας, Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, από την οποία κάνουμε αρχικά μία δεξιόστροφη διαδρομή 600μέτρων στα δρομάκια του Ελληνικού.
Κατόπιν τρέχουμε για 640 μέτρα νότια στον ασφαλτόδρομο, ακολουθούμε κατηφορικό χωματόδρομο, που οδηγεί σε ημιδασώδη περιοχή. Μπροστά μας εκτείνεται το λεκανοπέδιο της Μεγαλόπολης, με κυρίαρχα στοιχεία, απέναντι το Λύκαιον όρος, μια καινούργια λίμνη που δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια εγκαταλειμμένο ορυχείο λιγνίτη, πλησίον της αρχαίας Τραπεζούντας, το τοπίο συμπληρώνουν οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις της ΔΕΗ αφού στην περιοχή λειτουργούν πλέον δυο εργοστάσια με καύσιμο το λιγνίτη και ένα με φυσικό αέριο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Μετά από 5,06 χιλιόμετρα και με νοτιοδυτικό προσανατολισμό, ακολουθώντας τη σήμανση, φτάνουμε σε διασταύρωση που υπάρχει πινακίδα προς τα δεξιά που δείχνει προορισμό τους Άγιους Θεοδώρους. (1ο ΣΤΕΚ). Ακολουθούμε τον χωματόδρομο, ο οποίος είναι και το γεωγραφικό όριο ανάμεσα στο Δήμο Γορτυνίας και το Δήμο Μεγαλόπολης, ο δρόμος αυτός είναι ο ίδιος δρόμος που στην αρχαιότητα συνέδεε την αρχαία Ολυμπία με την αρχαία Μεγαλόπολη, μετά από 2,32 χιλιόμετρα με κατεύθυνση δυτική αφήνουμε αυτό το δρόμο και στρίβουμε δεξιά σε χωματόδρομο που οδηγεί σε ελαιοπερίβολα, αλλά ταυτόχρονα αρχίζουμε να μπαίνουμε στο φαράγγι του Λούσιου που ξεπροβάλει βορειοδυτικά μπροστά μας ανηφορίζουμε σε παλαιο μονοπάτι και φθάνουμε στον Άγιο Σωτήρα και λίγο πιο πάνω στο (2ο ΣΤΕΚ).
Αφού έχουμε βόρειο προσανατολισμό στην πορεία μας φτάνουμε στο σημείο, που απέναντι από το ποτάμι αντικρίζουμε την Μονή Καλαμίου, νέα (1723) και παλαιά (15ου-16ου αιώνα) η οποία είναι χτισμένη σε σχετικά δυσπρόσιτο σημείο στα ριζά ενός απόκρημνου βράχου, αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου, όπου εγκαταβιούν 3 μοναχές και εορτάζει στις 15 Αυγούστου. Φτάνουμε κατόπιν στον ασφαλτόδρομο, που οδηγεί στο γεφύρι του Κόκκορι Στην απέναντι μεριά της γέφυρας συναντάμε την αρχαία Γόρτυνα, το εκκλησάκι του Αγ. Ανδρέα και το μύλο του Κόκκορη. 1,63 χλμ. από τη γέφυρα Κόκκορη συναντάμε ψηλά στη πλαγιά την Ιερά Μονή Προδρόμου αφού πρώτα, στο μονοπάτι μας συναντήσουμε το νερόμυλο-νεροτριβή της Μονής Προδρόμου, που ένα μέρος του βρίσκεται σε μια σπηλιά του βράχου και είναι πολύ καλής κατασκευής. Σώζεται τμήμα της οροφής αλλά έχει καταστραφεί το δάπεδο. Από τη νεροτριβή δεν σώζεται τίποτα. Αμέσως μετά περνάμε τη σύγχρονη πρόχειρη γέφυρα Προδρόμου. Η παλιά γέφυρα είχε τόξο ανοίγματος 7 μ. και σύμφωνα με την παράδοση κατέρρευσε από μεγάλη πλημμύρα. Σώζεται μόνο το δυτικό βάθρο της, υποστυλωμένο με οπλισμένο σκυρόδεμα, όπως και ένα τμήμα του τόξου της.
Η Μονή Προδρόμου αρχικά θα πρέπει να ήταν ένα μικρό ασκηταριό. Από τη σημερινή πύλη της Μονής, ένας στενός διάδρομος με σκαλοπάτια οδηγεί στο καθολικό, έναν μικρό μονόχωρο ναό που διαμορφώθηκε σε δύο φάσεις: στην πρώτη πρέπει να ανήκει το ιερό βήμα με τοιχογραφικό διάκοσμο των αρχών του 16ου αι. και στη δεύτερη ο υπόλοιπος ναός με τοιχογραφίες του τέλους του 16ου-αρχών 17ου αι. Σύμφωνα με την παράδοση, το μοναστήρι ιδρύθηκε τον 12ο αι., επί Μανουήλ Κομνηνού, αλλά σήμερα αυτό δύσκολα μπορεί να επιβεβαιωθεί, κυρίως εξαιτίας των μετασκευών και επιδιορθώσεων. Ο ξενώνας του χτίστηκε στα 1860 και εκεί φιλοξενούνται από τους μοναχούς οι επισκέπτες της Μονής. Η Μονή Προδρόμου, είναι το σημείο, απ’ όπου εισερχόμαστε και αρχίζουμε να τρέχουμε το μονοπάτι Menalon Trail.
Επίσης στο σημείο αυτό, χωρίζουν οι δύο διαδρομές. Αριστερά ακολουθούμε το Menalon Trail με κατεύθυνση τη Νέα Μονή Φιλοσόφου (1691 μ.Χ.), για την μεγάλη, και δεξιά μας οδηγεί στη Στεμνίτσα, για τη μικρή. Από τη Μονή Προδρόμου συνεχίζουμε στη δασωμένη πλαγιά, περνάμε τη γέφυρα Φιλοσόφου για να φτάσουμε μετά από 1,65 χλμ. στο 3ο ΣΤΕΚ αμέσως μετά την έξοδό μας από την Νέα Μονή Φιλοσόφου (1691 μ.Χ.).
Εδώ, θα θέλαμε να επιστήσουμε την προσοχή στις αθλήτριες που θελήσουν να σταματήσουν εντός του χώρου της Μονής, θα πρέπει να φορέσουν φούστα κατά τη διάρκεια της παραμονής τους εκεί. Για όσες αθλήτριες περάσουν τη Μονή Φιλοσόφου και σταματήσουν στο ΣΤΕΚ που θα βρίσκεται στο χορό στάθμευσης της Μονής, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Επίσης, 800 μέτρα προς την αντίθετη κατεύθυνση του αγώνα, βρίσκεται η Παλαιά Μονή Φιλοσόφου (963 μ.Χ.) και το κρυφό σχολείο το οποίο αξίζει να επισκεφτείτε στον ελέτθερο χρόνο σας, κατά την παραμονή σας στη περιοχή.
Αφήνουμε πίσω μας τη Μονή Φιλοσόφου και ακολουθούμε τον παλιό μουλαρόδρομο, που βρίσκεται αμέσως δεξιά από την πύλη της Μονής, για Δημητσάνα, τώρα κερματισμένο από διάφορους δρόμους και δρομάκια. Διατρέχοντας τη δυτική όχθη της χαράδρας, πάνω από κτήματα και παλιά υποστατικά, φτάνουμε στο Γεφύρι της Μονόπορης, μονότοξο γεφύρι ανοίγματος 12 μ. Θα θέλαμε να επιστήσουμε την προσοχή σας, στο κομμάτι αυτό, και ιδιαίτερα στο 2ο μισό, γιατί το μονοπάτι, σε κάποια σημεία, είναι πολύ στενό, και υπάρχει κίνδυνος πτώσης στο φαράγγι. Από εκεί ξεκινάει ανηφορική πορεία και περνώντας τη γέφυρα Τζαννή, μονότοξο γεφύρι ανοίγματος 3 μ. περίπου, που στηρίζεται σε κατακόρυφος ψηλούς βράχους στο ρέμα που κατεβαίνει από τη Μονή Αιμυαλών και μας φέρνει στο Παλαιοχώρι, το 4ο ΣΤΕΚ.
Μετά το Παλαιοχώρι συνεχίζουμε το ανηφορικό μονοπάτι για να φτάσουμε, στη Δημητσάνα.
Βγαίνοντας από τον οικισμό της Δημητσάνας, πιάνουμε το μονοπάτι που ανηφορίζει ομαλά και φτάνει στο πρώτο πλάτωμα, όπου συναντάμε το δρόμο και την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής (22,84χλμ). Η θέση προσφέρει ωραία θέα της μέσης λεκάνης του Λούσιου, με τη Δημητσάνα, το Παλαιοχώρι και τη Ζάτουνα να ξεχωρίζουν μέσα στο καταπράσινο τοπίο. Μετά από τη Δημητσάνα, φτάνουμε στο Ζυγοβίστι, όπου στην πλατεία θα βρίσκεται το 5ο ΣΤΕΚ Οι μνήμες του μικρού αλλά ιστορικού αυτού χωριού είναι διαποτισμένες από τους αγώνες και τα πρόσωπα της επανάστασης του 1821.
Η διαδρομή Δημητσάνα-Ζυγοβίστι ανεβαίνει από τη λεκάνη του Λούσιου στις παρυφές του ελατοδάσους. Αφήνουμε το Ζυγοβίστι περνώντας από τον Άγιο Γεώργιο, ξωκλήσι-φύλακας της ομώνυμης πηγής. Συνεχίζουμε σε χαλασμένο δρομάκι μέχρι τις Ασοβές, από όπου ένα τεχνητά στερεωμένο μονοπάτι οδηγεί στην Πηγή Μπουρνιάδες. Ακολουθεί ομαλή ανηφόρα μέχρι το τετράστρατο στου Μπιλάλη, όπου συναντάμε τα παλιά μονοπάτια που πήγαιναν προς Ράδου και Στεμνίτσα. Από του Μπιλάλη κατηφορίζουμε στη Λάκκα Κοσκίτσα, όπου μεγάλη πηγή με ποτίστρα, για να ξανανεβούμε ομαλά στο διάσελο ανάμεσα στο Πλειοβούνι και το Φραγκοβούνι (σύντομη παράκαμψη, η οποία δεν προβλέπεται για τον αγώνα, για την κορφή του Πλειοβουνίου, 1643 m, ψηλότερο σημείο της όλης διάσχισης). Λίγο πριν το διάσελο, στο 31ο χλμ θα βρίσκεται το 6ο ΣΤΕΚ. Στη συνέχεια θα χρησιμοποιήσουμε μια απότομη σύρτα για να χάσουμε 150μ. ύψος και να μπούμε στο τεράστιο οροπέδιο Βλάχικα, που το περιτρέχουμε από τη νότια άκρη του.
Στο 35ο χλμ όριο χρόνου 7,5 ώρες(7ο ΣΤΕΚ) αφήνουμε πίσω μας το οροπέδιο Βλάχικα και κατευθυνόμαστε νοτιοδυτικά προς τη Στεμνίτσα, Στη μέση περίπου της απόστασης, στο 40ο χιλιόμετρο θα βρίσκεται το 8ο ΣΤΕΚ.
Στην πλατεία της Στεμνίτσας, στο 45ο χλμ, θα βρίσκεται το 9ο ΣΤΕΚ, το οποίο είναι κοινό με ΣΤΕΚ του μικρού αγώνα. Από το σημείο αυτό και μέχρι τον τερματισμό, η διαδρομή γίνεται πάλι κοινή με τον μικρό αγώνα.
Κατόπιν μπαίνουμε σε μονοπάτι το οποίο κινείται παράλληλα με τον κεντρικό δρόμο που διασχίζει την Στεμνίτσα, συναντάμε αγροτικό δρόμο μήκους 360 μέτρων, μετά ξαναμπαίνουμε σε μονοπάτι, και βγαίνουμε σε άσφαλτο, στη διασταύρωση που αριστερά πάει Στεμνίτσα, απέναντί μας Χρυσοβίτσι, Τρίπολη και δεξιά Ελληνικό. Στρίβουμε δεξιά, και αφού τρέξουμε 580 ασφάλτινα μέτρα, συναντάμε στα δεξιά μας το 10ο ΣΤΕΚ 47ο χλμ., και ακολουθούμε το μονοπάτι που θα μας οδηγήσει στο Ελληνικό. Τρέχουμε σε μονοπάτι μέχρι, όπου συναντάμε τον αγροτικό δρόμο, ο οποίος δεξιά καταλήγει στο εκκλησάκι του Αγ. Αθανασίου, και αριστερά μάς οδηγεί στον τερματισμό. Μετά από 820 χωμάτινα μέτρα στρίβουμε δεξιά στην άσφαλτο που συναντάμε και μετά από 220 μέτρα φτάνουμε στην πλατεία του Ελληνικού και στον τερματισμό.
