"Αν θέλεις να νικήσεις σε κάτι, τρέξε στα 100 μέτρα. Αν θέλεις να ζήσεις κάτι συγκλονιστικό, τρέξε στο μαραθώνιο".
Ο Εμίλ Ζάτοπεκ γεννήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 1922 στην πόλη Κοπρίβνιτσε της τότε Τσεχοσλοβακίας και νυν Τσεχίας. Από μικρή ηλικία παράλληλα με την εργασία του σε εργοστάσιο κατασκευής υποδημάτων, συμμετείχε σε αγώνες δρόμου.
Έως και σήμερα θεωρείται αθλητής-θρύλος των δρόμων αντοχής, ο επονομαζόμενος «άνθρωπος - ατμομηχανή».
Στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου το 1948 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 10.000 μ. και το αργυρό στα 5.000μ. Στους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ελσίνκι (1952) θα γράψει ιστορία, καθώς θα γίνει ο μοναδικός αθλητής που έχει κερδίσει χρυσά μετάλλια στην ίδια διοργάνωση στα 5.000μ, 10.000μ. και τον Μαραθώνιο, με ολυμπιακά ρεκόρ.
Στους Ολυμπιακούς της Μελβούρνης το 1956 επιχείρησε να επαναλάβει τον θρίαμβό του στο Μαραθώνιο, αλλά ένας σοβαρός τραυματισμός τον έριξε στην 6η θέση.
Κατέρριψε 18 παγκόσμια ρεκόρ σε μια καριέρα που κράτησε 17 χρόνια. Έσπασε το φράγμα των 29 λεπτών στα 10.000 μέτρα, με καλύτερο χρόνο 28:54:2, ενώ στα 5.000 μέτρα είχε χρόνο 13:57:2.
Έχει μείνει στην ιστορία για τον ξεχωριστό τρόπο που έτρεχε σαν να υπέφερε, έτοιμος να καταρρεύσει, σαν τρελός. Ο ίδιος δήλωνε για το ιδιόρρυθμο στύλ του: “Δεν είμαι αρκετά ταλαντούχος για να τρέχω και να χαμογελάω”.
Ο Εμίλ Ζάτοπεκ πέθανε στις 21 Νοεμβρίου 2000 στην Πράγα, σε ηλικία 78 ετών.