Το τρέξιμο δεν είναι απλά ένα είδος άθλησης ή μια μορφή άσκησης. Είναι η φυσική εκδήλωση μιάς βαθύτατης εσωτερικής παρόρμησης του ατόμου που αναζητά και διεκδικεί την πραγματική του θέση στο χώρο και το χρόνο της ύπαρξής του. Ελευθερώνει τον αληθινό μας εαυτό, καθρεφτίζει το είναι μας, περιγράφει την ψυχή μας . Είναι η προβολή της ταυτότητάς μας μέσα από την πιό ειλικρινή εκδήλωση της ψυχοσωματικής μας δράσης. Η απόδραση του όντος από το φαίνεσθαι προς το είναι. Είναι φυγή μόνου προς μόνον. Είναι η τέχνη του σώματος πέρα από κλειστές φόρμες και κανόνες, μία διαρκής ειρηνική επανάσταση του εαυτού μας χωρίς όρια. Κινητοποιεί αλλά και προϋποθέτει μια εσωτερική διεργασία που απαιτεί σεβασμό, προσήλωση και βαθιά πίστη στον ιδεατό σκοπό. Επιβεβαιώνει τη σωματική μας τιμή (time) και την πνευματική μας αξία (value). Απεικονίζει την αισθητική μας. Είναι μέρος της ομορφιάς μας όταν συνυπάρχει με λοιπές τετελειοποιημένες αξίες. Είναι το κλειδί της ερωτικής μας σχέσης με το χρόνο. Εμπεριέχει όλη τη φιλοσοφία της κίνησης, είναι φιλοσοφία στην πράξη και ποίηση εν κινήσει (poetry in motion). Μας διδάσκει το μέτρο του δυνατού και τη δύναμη του μέτρου, σπάει τα δεσμά των ορίων μας, διαρρηγνύει τη σχέση του δυνατού με το αδύνατο. Μας διδάσκει σεβασμό προς τον εαυτό μας μέσα από το σεβασμό των άλλων. Επιβραβεύει και καταργεί. Οικοδομεί και γκρεμίζει. Αναδεικνύει και αποκαλύπτει. Αποτελεί τη βάση αλλά και την κορυφή όχι μόνο κάθε αθλητικής και εν γένει κινητικής δραστηριότητας αλλά και κάθε αληθινής πνευματικής αναζήτησης. Μας δίνει την υπέρτατη και εκ των έσω γνώση των πραγμάτων, την καθαρή οπτική του κόσμου μέσω της ενδοσκόπησής μας σε πρωτογενή βάση. Διαστέλλει το χρόνο και συστέλλει το χώρο. Αντιστρέφοντας τους φυσικούς νόμους, μας οδηγεί στην αρχή των πάντων. Ερμηνεύει και εμπνέει. Συνδέει τα μέρη και συνθέτει την τελική εικόνα. Το τρέξιμο είναι πανεπιστήμιο ζωής, ταξίδι της ψυχής μέσα στον απέραντο κόσμο της, τοπίο της ελπίδας μας, τιμωρία και λύτρωση, μιά μεγάλη πραγματική ιστορία που γράφεται και μιά προσωπική μάχη που κερδίζεται σε κάθε μας βήμα.
Από το χρονολόγιο του Δημοσθένη Μαυρογιάννη