Το μήνυμα στο τηλέφωνο ήταν σαφές... 06:00πμ για Long Run.
Δεν έψαχνα ευκαιρίες να το σκάσω, όμως ανυπομονούσα να βρεθώ ξανά στην αγαπημένη μου παραλία. Οι ευκαιρίες να τρέξεις και να αφεθείς ολοκληρωτικά στις πανέμορφες εικόνες της μεγαλύτερης αμμουδερής παραλίας της Πελοποννήσου, στην παραλία του Αη Γιαννάκη (Ελαία) στη δυτική Μεσσηνία, δεν είναι πολλές. Αλλά είναι τόσο ουσιώδης ο χρόνος εκεί, που νιώθεις να σε γεμίζει για πολλές μέρες.
Τα τελευταία χρόνια περνώ τις διακοπές μου και αρκετά σαββατοκύριακα στη Κυπαρισσία, μια μικρή παραθαλάσσια πόλη που συνδυάζει θάλασσα και βουνό όπως μόνο στην Ελλάδα συναντάς.
Το τοπίο, με τα πεύκα να είναι οι μόνιμοι θαμώνες της παραλίας χειμώνα-καλοκαίρι, μας υποδέχεται με τα υπέροχα χρώματα της αυγής, ενώ η μυρωδιά των βοτάνων και της θαλασσινής αύρας είναι το τζελάκι της εκκίνησης που μας εξιτάρει να ξεκινήσουμε αρκετά γρήγορα.
Τα μονοπάτια στην άμμο και οι χωματόδρομοι κάτω από τα πεύκα, άλλοτε μοναχικά με μόνα ίχνη τις προηγούμενες πατημασιές μας στην άμμο και άλλοτε με περιστασιασκούς επισκέπτες κατασκηνωτές θα είναι το τερέν μας για αρκετά χιλιόμετρα.
Η συζήτηση ξυπνάει για τα καλά όταν στο προσκήνιο έρχονται οι επόμενοι αγώνες. Μας θυμίζει πόσο διαφορετικά τοπία έχουμε και μπορούμε εύκολα να απολαύσουμε τα μονοπάτια τους. Με εναλλαγές απο εύκολα δασικά κομμάτια, σε αλπικά περάσματα, περνώντας άπειρα ρυάκια και πηγές, μέχρι τα αμμώδη τερέν της παραλίας μας που καταλήγουν στη θάλασσα, πόσο τυχεροί νιώθουμε….
Τα χιλιόμετρα περνούν ευχάριστα, 24 χιλιόμετρα σήμερα, άλλοτε στη σκιά των πεύκων, άλλοτε στη βρεγμένη άμμο, δε σε αφήνουν στιγμή να μιζεριάσεις.
Το τελείωμα είναι μοναδικό...βγάζεις παπούτσια, μπλούζα και βουτάς στα νερά του Ιονίου.
Δέκα λεπτά στο δροσερό νερό προσφέρουν ότι ακριβώς χρειάζεσαι μετά απο μια δυνατή προπόνηση. Μερικές χαλαρές ασκήσεις μέσα στο νερό μας ετοιμάζουν για το ...απόγευμα!
Σήμερα είχαμε ραντεβού με την ομάδα των Gr Runners, όπου κάθε καλοκαίρι μαζεύονται σε ένα μοναδικό προπονητικό 'camp' υπό την καθοδήγηση προπονητή.
Έτσι μετά από ένα καλό πρωινό αποκατάστασης με ντόπια φρούτα, ως πρόλογο για το βασιλικό γεύμα, ακολούθησε μεσημεριανός ύπνος κάτω από τις ελιές με συνοδεία από τη συμφωνική ορχήστρα των τζιτζικιών!
Στις 19:00 το ραντεβού μας στην παραλία με τα άλλα παιδιά της ομάδας, χωρίς δισταγμό πετάμε παπούτσια και μπλούζα στην άμμο και ξεκινάμε ασκήσεις δίπλα στο κύμα.
Η βρεγμένη ψιλή άμμος είναι ανακουφιστική για τα πέλματα και το κύμα που σκάει στα πόδια μας τονωτικό. Δεν έχουμε δύσκολο πρόγραμμα, άλλωστε τα δύσκολα τα κάναμε το πρωί. Σήμερα θα πάμε μέχρι τη Νέδα, το ποτάμι 3χλμ μακριά χύνει τα κρυστάλλινα νερά του στο Ιόνιο και μας δροσίζει πριν ξεκινήσουμε τον δρόμο της επιστροφής.
Τρία τέσσερα ανοίγματα στην άμμο, άλλα δύο πριν το τέλος και προλάβαμε το ηλιοβασίλεμα στο τέλος της προπόνησης! Όλη η μέρα περνάει στο μυαλό μας τώρα σε γρήγορη κίνηση.
Στο χρυσαφί χρώμα που λούζει όλη την παραλία,ο λιγοστός κόσμος προσπαθεί να απαθανατίσει τη στιγμή, να γεμίσει ενέργεια, να ονειρευτεί...
Τα αφημένα στην άνωση κορμιά μας, πηγαίνουν πέρα-δώθε παραδομένα στο τελευταίο φως της ημέρας. Οι σκέψεις μας πλέον άδειες, η ενέργεια της στιγμής δεν αφήνει τίποτα να την κερδίσει στον αγώνα των εντυπώσεων...
