Στο πρώτο μου άρθρο, με τίτλο "Ορεινό Τρέξιμο Κεφάλαιο 1: Επιλέγοντας αγώνα", ανέλυσα διεξοδικά όλους εκείνους τους παράγοντες που πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψιν ένας δρομέας ορεινού τρεξίματος όταν επιλέγει αγώνα.
Πολλές από τις ερωτήσεις που μου στείλατε αφορούσαν το κομμάτι της προπόνησης-προετοιμασίας του αθλητή, και αυτό είναι το θέμα που θα μας απασχολήσει σε αυτό το άρθρο.
Πράγματι η προπόνηση για την καλύτερη προετοιμασία πριν από έναν αγώνα βουνού, είναι ένα ζήτημα πολύ σημαντικό που προβληματίζει έντονα τους δρομείς, ειδικά αυτούς που προέρχονται από αγώνες δρόμου-στίβου.
Ξεκάθαρα η προπόνηση δρόμου, ή αλλιώς σε ομαλό έδαφος (ταρτάν, άσφαλτος κλπ), από μόνη της, δεν είναι αρκετή για να εξασφαλίσει το βέλτιστο αποτέλεσμα. Το βουνό παρουσιάζει πολλές ιδιαιτερότητες που το κάνουν να ξεχωρίζει. Οι πολλές εναλλαγές στο τερέν, οι απότομες κλίσεις, οι έντονες και παρατεταμένες ανηφόρες, τα κακοτράχαλα μονοπάτια, είναι παράγοντες που καθορίζουν το τελικό αποτέλεσμα. Όσο καλά γυμνασμένος και προπονημένος να είναι κάποιος, αν δεν έχει εξοικειωθεί με τα παραπάνω, είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν θα μπορεί να αποδόσει τα μέγιστα.
Συμπερασματικά, όλα είναι θέμα προσαρμογής, η οποία καλλιεργείται με προπονήσεις σε αντίστοιχα τερέν. Συνδιαστικά, πρέπει να προστεθούν οι προπονήσεις σε επίπεδο έδαφος για τη βελτίωση της δρομικής οικονομίας και οι διαλειμματικές για τη μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου. Η ενδυνάμωση, είναι επίσης μια συνιστώστα που πρέπει να περιλαμβάνεται σε μια ολοκληρωμένη προετοιμασία που θα οδηγήσει σε άριστο αγώνα.
Ένας αρχάριος δρομέας, πρέπει λοιπόν να δώσει αρκετή βάση στην βελτίωση της φυσικής του κατάστασης, προσθέτοντας δύο προπονήσεις προσαρμογής (επαφή με το βουνό) την εβδομάδα.
Οι πιο προχωρημένοι θα μπορούσαν να εντάξουν στο πρόγραμμα τους μια διαλειμματική, τύπου μονόλεπτα, δίλεπτα, πεντάλεπτα κοκ ή ακόμα και κάθετες αναβάσεις μεσαίας διάρκειας (παραδείγματος χάριν 30 λεπτών) που στοχέυουν στην αύξηση της αντοχής στη δύναμη και στη μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου.
Για να γίνω πιο συγκεκριμένος θα παραθέσω κάποιους από τους χώρους, όπου πραγματοποιώ μεγάλο μέρος της προετοιμασίας μου, και τι είδους προπόνηση κάνω στον καθένα. Στην Αττική, για δρομικές γρήγορες προπονήσεις με μικρές κλίσεις, διαλειμματικές ή χαλαρά χιολιόμετρα επιλέγω τον Εθνικό Κήπο, το άλσος Συγγρού, το Αττικό Άλσος ή το Βοτανικό κήπο.
Για τις προπονήσεις προσαρμογής στο ορεινό τρέξιμο, η Πάρνηθα και ο Υμηττός αποτελούν τις δύο βασικές μου επιλογές.
