Ήρθε λοιπόν ο καιρός να εξηγήσω τις διαφορές ανάμεσα σε αθλητές και πρωταθλητές, ποιοι είναι πραγματικά, ποιους πρέπει να θαυμάζουμε και ποιοι αξίζουν. Για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε είναι υποχρεωτικό να θυμόμαστε το πρώτο μέρος του άρθρου, ή τα σημεία κλειδιά. Δεν θα αναλύσω πολλά, θα σταθώ όμως σε ένα πολύ βασικό σημείο στην κατακλείδα του άρθρου, τον ορισμό του πρωταθλητισμού. Ένας πρωταθλητής κρίνεται από τις επιτυχίες τους, αλλά και τις θυσίες του. Τις περισσότερες φορές οι επιτυχίες είναι ανάλογες με τις θυσίες. Συνεπώς, εάν ένας άνθρωπος ζει και αναπνέει με μοναδικό καθημερινό σκοπό να κάνει 1, 2, 3 προπονήσεις ημερησίως, τότε ποιες ακριβώς είναι η θυσίες του?
Υπάρχουν όμως στην καθημερινότητα μας πραγματικοί πρωταθλητές. Άνθρωποι οι οποίοι θα θυσιάσουν πολλά, μόνο και μόνο για να κάνουν μια ώρα προπόνηση την ημέρα για να μπορέσουν να πετύχουν τον τερματισμό σε έναν αγώνα, ή την προσωπική τους βελτίωση. Κάνουν ότι μπορούν για αυτό και οι θυσίες τους μετράνε. Γιατί είναι μεγάλη θυσία να ξυπνάς στις 6 το πρωί να κάνεις την προπόνηση σου, μετά να δουλεύεις όλη μέρα μέχρι το βράδυ, να γυρίζεις σπίτι κατάκοπος να θες να αφιερώσεις λίγο χρόνο σε οικογένεια και παιδιά σου και μόλις πάνε για ύπνο να ξεκινάς διάδρομο ή ποδήλατο, μόνος σου. Να τρως βραδινό μόνος σου, να κοιμάσαι 1 μετά τα μεσάνυχτα και στις 6 να ξαναξυπνάς, να φεύγεις σαν τον κλέφτη από το σπίτι σου για να το επαναλάβεις. Όλα αυτά τα αναφέρω γιατί μόλις βγαίνεις στον αληθινό κόσμο, στον εργασιακό κόσμο καταλαβαίνεις ότι δεν χωράνε ξενύχτια και πολλές διασκεδάσεις. Συνειδητοποιείς ότι το να ξυπνήσεις μια ώρα νωρίτερα ή μια ώρα αργότερα είναι κάτι το οποίο σε χρεώνει την επόμενη εργασιακή σου ημέρα. Συνεπώς, βρήκαμε το πρώτο πάτημα για τις θυσίες. Ας εξετάσουμε λοιπόν και τις συνθήκες που γίνονται οι προπονήσεις.
Οι άνθρωποι που περιγράφω σε αυτό το άρθρο, εκτός του ότι θυσιάζουν πολύτιμο χρόνο που έτσι και αλλιώς τους λείπει για να κάνουν μια προπόνηση, για τον οποιονδήποτε στόχο που μπορεί να έχουν, προσπαθούν να κάνουν και την προπόνηση τους κάτω από ιδανικές συνθήκες, αλλά αυτό δεν είναι πάντα εφικτό. Είναι πάρα πολύ απλό. Σχεδιάζω ένα πρόγραμμα για τον Γιάννη, έρχεται το πρωί και μου λέει ότι έχει κοιμηθεί μία ώρα γιατί έκλαιγε το ενός έτους παιδί του. Τι να του πεις? Θα του πεις πολλά μπράβο που κατάφερε να έρθει και δεν τεμπέλιασε και θα φτιάξεις ένα νέο πρόγραμμα προπόνησης. Μπαίνουμε στο κλίμα σιγά σιγά νομίζω. Ο Γιώργος ανοίγει μαγαζί, έρχεται το πρωί για κολύμβηση σκεπτόμενος τις άδειες από το υγειονομικό που θα πρέπει να εξασφαλίσει εκείνη την ημέρα. Ο Βασίλης έρχεται το βράδυ για κολύμβηση και καθώς μπαίνει στο νερό σκέφτεται αν έκανε καλά στη δουλειά του και δεσμεύτηκε για τη μεταφορά ενός φορτίου με πλοίο από την Βραζιλία. Ο Στάθης θα έρθει για προπόνηση το απόγευμα νηστικός γιατί είναι τέτοια η φύση της δουλειάς του και τον ταλαιπώρησε εκείνη την ημέρα. Ο Διονύσης θα μπει στο νερό το πρωί και θα έχει στο μυαλό του το παιδί του το οποίο είναι άρρωστο και θα πρέπει μετά να πάει να το φροντίσει. Όπως γνωρίζουμε όλοι είναι παρά πολύ δύσκολο να τιθασεύσεις το μυαλό, πόσο μάλλον κάτω από τις συνθήκες που προανέφερα. Να έχεις τόσο σημαντικά ζητήματα στο κεφάλι σου και παρόλα τα να πρέπει να πιέσεις στην προπόνηση, να δώσεις τον καλύτερο σου εαυτό, να νικήσεις τα όρια σου.
Συνεπώς τώρα που έχουμε όλα τα στοιχεία συγκεντρωμένα μπορούμε να τα εξετάσουμε και να κρίνουμε με βάση τον ορισμό του πρωταθλητισμού ποιοι άνθρωποι κάνουν θυσίες, ποιοι προσπαθούν πραγματικά να είναι καλοί σε όλους τους τομείς της ζωής τους, ποιοι έχουν θέσει σωστές προτεραιότητες, με αποτέλεσμα από απλοί αθλητές που νομίζουν ότι είναι, να είναι στην πραγματικότητα πρωταθλητές και να αξίζουν τον θαυμασμό και την επιβράβευση από όλους μας.
